සදාර බණ්ඩාරයන්ගේ පොඩ්ඩියේ' ගීතය මේ මෑතකදී ශ්‍රවණය කිරීමට ලැබුනි. මින් පෙර කිසිම දිනක මා හට නොලැබුණු අමුතුම ආශ්වාදයක් මා වෙතට ගෙන ඒමට එම ගීතයට හැකිවුනායැයි කීමට මා ලැජ්ජානොවෙමි. මාගේ නහර ඉලිප්පී ඇගේ හිරිගඩු පිපෙන තරම් රසයක් ඔහු ගෙන ආවේ කෙසේදැයි සිතා ගැනීමට නොහැකිව හතර පස් වතාවක්ම මම එම ගීතය ශ්‍රවණය කලෙමි. ඒ ගීතයට අමතරව ඔහුගෙ අනෙකුත් ගීතද මා ශ්‍රවණය කලේ ඒ රහස සොයා ගැනීමට තිබූ උනන්දුව නිසාමය. ඒ රහස සැගවී තිබුනේ ඔහුගේ හඩ එම ගීතයේ අනුභූතියට අනුව වෙනස් කර ගැනීමයැයි මා හට හැගුනි. ඒ මන්දයත් ඔහුගේ ' නාට්ටාමි' ගීතයේ තිබුනේ නාට්ටමියෙකුගේ හඩය ඔහුගේ ' ඒත් අපි එක පන්තියේ ' ගීතයෙ තිබුනේ සෙබෙලෙකුගෙ හඩය. ඒ මට හැගෙන අන්දමදයි මට නොවැටහේ. ඔබට වෙනම අදහසක් තිබිය හැකිය. අද නාට්‍යය කාරයා කතා කරන්න කල්පනා කරේ මේ සදාර බණ්ඩාරයන්ගේ ' පොඩ්ඩියේ' ගීතය මගින් නාට්‍ය කාරයාට දැනුනු දේ සහ ඔහුගේ රසිකයන් එම ගීතය ගැන පල කර තිබූ විචාර කිහිපයක් ගැනයි.
මේ ගීතය මෙතරම් සුන්දර වුයේ සදාර බණ්ඩාරයන්ගේ හඩ නිසාම පමනක් නොවන බව ද අප අවංකව පිලිගත යුතු වෙමු. මන්ද යත් මෙහි පද රචනාව 2015 වසරේ රාජ්‍ය සම්මාන ලැබූ පොතක් වන " යන්නං චන්දරේ " කාව්‍ය සංග්‍රහය රචනා කල ටිම්රාන් කීර්ති ගේ වීමත් විශේෂ වේ. ටිම්රාන් කීර්ති මෙහි වචන හැසිරවීම කිසි බයක් නොමැතිව රැඩිකල් අන්දමින් සිදු කර ඇත. එය " නංගියෙ අම්මගෙන් උඹ ඉල්ලනවද ගේම" වැනි වචන හරබයන්ගෙන් මොනවට පිලිබිගු වේ. මේ රැඩිකල් බවම පපුව පසාරු කරගෙන ඇග හිරිවට්ටමින් අපේ භාෂාවෙන් කියනවානම් බොක්කටම වැදීමට හේතූ වී ඇතැයි මා හට හැගේ.
එමෙන්ම සදාරයන් බාවිතා කරන සංගීතයද ඉතාමත් සිත්ගන්නා සුලු මෙන්ම ඒ සංගීතය පපුවතුලටම කිදා බැසීමට තරම් ප්‍රබලය ඒ ඒ අනුභූතියට අදාල සංගීතය ඔහු මැනවින් භාවිතා කර තිබීමද මෙහිදී ප්‍රබල සාධකයක් වී ඇත්තේමය. එමෙන්ම තවත් මෙය සත්‍ය සිදුවීමක් ඇසුරෙන් නිර්මාණය කරන ලද පැදි පෙලක් වීමද විශේෂ වේ. මෙය සදාරයන් ගේ වචනයෙන්ම කියනවානම් මොඩර්න් මව් ගුන ගීතයකි. ගීත විචාරීම සදහා නාට්‍යයකාරයා පොරක් හෝ දැනමුත්තෙක් නොවන නිසා දැනමුත්තන් කරන ලද විචාරයක් මෙහි උපුටා දක්වන්නෙමි. මෙම පහල විචාරය යූටියුබ් තුල පලවූ කමෙන්ටුවකින් උපුටා ගත්තක් බව සලකන්න. එහි අයිතිය සම්පූර්ණයෙන් ම රචකයා සතු බව ද සලකන මෙන් කරුණාවෙන් සලකන්න. ඔහුව සොයාගැනීමට නොහැකි වූ නිසාවෙන් ඔහුගේ අවසරයක් නොමැතිව පලකරන ලදි. අවශ්‍යඔනෑම වෙලාවක කතෘගේ ඉල්ලීමෙන් ඉවත් කිරීමට බැදී සිටිමි.
